"Jij houdt wel van schaatsen, toch?" Toen de eindredacteur aan het einde van de dag belde, wist ik al wel hoe laat het was. De ochtend erop stond ik rond 07:30 in Haaksbergen, in eerste instantie alleen met de radio-microfoon in de hand. Eenmaal verbonden met de studio in Hengelo deed ik live op de radio verslag van hét boormoment. Hebben ze de benodigde 3 centimeter ijs? Het grote verlossende antwoord: Ja. Op dat moment wist ik dat ik een dag-vullend programma had in Haaksbergen. De IJsmeester en de voorzitter van IJSCH, de schaatsclub van Haaksbergen, stonden te stuiteren van enthousiasme. Zouden ze vanavond de eerste marathon kunnen uitschrijven? De afgelopen dagen hadden ze alles in het werk gezet om het ijs zo goed mogelijk te krijgen. Na het boren nam ik de tijd om de camera-set uit de auto te pakken, en met de heren nog even een keertje te boren. Niet helemaal live meer, maar we deden nét alsof.

Met het zelfde enthousiasme ging het boortje er weer in, en weer was het 3 centimeter. Ik nam een interview op met voorzitter Mark van der Meijde, en ging in de kantine het geheel monteren en zo snel mogelijk versturen naar de redactie. Toen dat na een half uurtje klaar was, merkte ik dat Van der Meijde steeds iets nerveuzer werd, en zijn telefoon steeds vaker ging. Ik kon wachten tot de KNSB er was het ijs te inspecteren, en dat filmen. Maar een veel beter idee leek mij om hem een microfoontje op te spelden, en hem te volgen. al die kleine momentjes, de interactie met de andere vrijwilligers, het was goud. Het verhaal ontspon zich voor de camera. De zenuwen voor de man van de KNSB ("Het is een nieuwe man, met die oude kon ik lezen en schrijven"), tot de grote teleurstelling toen bleek dat niet Haaksbergen, maar Winterswijk de eerste marathon mocht organiseren. De reden? Een eenvoudige gunfactor voor Winterswijk, die het voor de eerste keer konden organiseren.

‍Toneelspel

Daarna ontvouwde zich een heerlijk toneelspel. IJsmeester Derk Klumpers wist zich geen raad en liep te ijsberen naast het clubhuis. Hij zou hét verlossende telefoontje krijgen. En ja hoor, daar ging de telefoon. Ik was er op voorbereid, dus ik drukte gelijk op record. Camera op de schouder, rechterhand om het handvat, de microfoon van RTV Oost in de linkerhand. Maar Klumpers mocht nog niet vertellen aan ons wat de uitkomst was. "Eerst gaan ze Winterswijk bellen". Na een minuut ijsberen riep hij ons allemaal. "Ik heb nieuws", zei hij als een ware stadsomroeper. Het nieuws was niet het nieuws dat hij wilde horen en vertellen. Van der Meijden bekeek het slechte nieuws al vrij snel van de positieve kant. "Nu kunnen we mooi open voor de leden."

Monteren in de kantine

Dagen als deze vind ik prachtig. Het zijn kleine verhalen die gaan over mensen die ergens met hun hele ziel- en zaligheid voor gaan. Hier leven ze voor, voor deze dagen. En ik mocht een dag lang onderdeel zijn van hun passie, de ijsclub en natuurijs. Ik wist dat ik een mooi verhaal had opgenomen, en klapte m'n laptop weer open in de kantine van het clubhuis. Alle andere media was alweer weg, ze hadden hun quotjes gescoord. Er werd goed voor me gezorgd, en met een broodje worst in de hand begon in met de montage. Twee uur later had ik een mooi verhaal staan, en wist ik dat over een half uurtje de baan zou openen voor recreanten. De radio-redacteur appte me al. Of ik nog een stukje live kon doen met de recreanten. En ach, als je er toch bent.. dan ook gelijk maar even een mooie video maken. Toen ik 's avonds rond 21:00 weer thuis was, plofte ik op de bank. Dit zijn de dagen waarop ik het meest geniet van het werk als journalist en videomaker. Gewoon mooie verhalen maken, met wie dan ook. Daaruit haal ik mijn grootste plezier.

Technische specs

Voor wie het leuk vindt, de technische specificaties

Camera:        Sony FX6

Kleurprofiel:  S-cinetone

Resolutie:      3840x2160, export in 1920x1080 voor RTV Oost.

‍

Gebruikte lenzen:

Sigma 24 1.4

Sigma 35 1.4

Sigma 85 1.4

Sigma 135 1.8